فتالیک ساده ترین اسید دی کربوکسیلیک معطر با فرمول شیمیایی C6H4 (CO2H) 2 و یکی از سه ایزومر بنزنریک کربوکسیلیک اسید و همچنین یک ایزومر اسید ایزوفتالیک و اسید ترفتالات می باشد. در حقیقت این ماده که یک ترکیب آلی بی رنگ و کریستالی می باشد ، یک اسید بنزن دی کربوکسیلیک اسید از دو گروه کربوکسی در موقعیتهای ارتو می باشد.
روش تولید فتالیک
این ماده اولین بار توسط شیمیدان فرانسوی آگوست لورن در سال 1836 با اکسیداسیون نفتا تتراکلراید به دست آمد. وی با علم به این که ماده حاصل از مشتقات نفتالین به دست آمده است ، آن را اسید نفتالین نامید. از دیگر روش های تولید این ماده می توان به اکسیداسیون تتراکلرید نفتالین با اسید نیتریک یا به بیان ساده تر اکسیداسیون هیدروکربن با اسید سولفوریک سولفات ، استفاده از جیوه یا جیوه (II) سولفات به عنوان کاتالیزور اشاره داشت.
کاربرد فتالیک
اگرچه این ماده در صنعت کاربردهای فراوانی ندارد ، اما مشتقات نزدیک به آن یعنی فتالیک انیدرید یک ماده شیمیایی بسیار پر مصرف در بخش های گوناگون تولید است و عمدتاً در قالب آنهیدرید برای تولید سایر مواد شیمیایی مانند رنگ ، عطر ، ساکارین ، فتالات و بسیاری از محصولات مفید دیگر مورد استفاده می باشد.
اگر بخواهیم به صورت جزئی تر به کاربردهای این ماده اشاره داشته باشیم بد نیست این را در نظر بگیریم که استرهای این ماده از دهه 1930 به طور گسترده در ساخت پلاستیک ، به عنوان یک ماده افزودنی رایج در رنگ ها برای مثال جهت انعطاف پذیری دادن به رزین های وینیل ، به عنوان یک ماده رقیق کننده در حمل و نقل و ذخیره سازی پراکسیدهای آلی ، برای اتصال فیلم های سلولزی ، به عنوان ماده تثبیت کننده ، حامل و یا حلال برای مشک های مصنوعی در عطرها و رایحه ها ، به عنوان افزودنی در روان کننده ها ، چسب ها و حشره کش ها مورد استفاده قرار می گیرد.
لینک‌های مرتبط: خرید برموکول 481
