اسیدها

اسیدها مولکول یا یونی هستند که می توانند پروتون ( یون هیدروژن H + از دست بدهند و یا در عوض قادر به ایجاد پیوند کووالانسی با یک جفت الکترونی ( یک اسید لوئیس ) هستند ، همچنین خالی از لطف نیست که بدانیم ، اسید از واژه لاتین acidus / acēre به معنی ترش گرفته شده است.
دسته اول اسیدها دهنده های پروتون یا برونستد-لوری هستند. که محلول های آبی را با طعم ترش تشکیل می دهند ، می توانند کاغذ سنجش آبی را به رنگ قرمز تبدیل کرده و با پایه ها و فلزات خاصی ( مانند کلسیم ) واکنش نشان دهند و نمک تشکیل دهند. محلول آبی یک اسید دارای pH کمتر از 7 است.
دسته دوم اسیدها ، اسیدهای لوئیس هستند که با یک جفت الکترون پیوند کووالانسی تشکیل می دهند. به عنوان مثال تری فلوئورید بور (BF3) ، که اتم بور آن دارای مداری خالی است می تواند با به اشتراک گذاشتن یک جفت تنها الکترون بر روی یک اتم در یک پایه ، پیوند کووالانسی تشکیل دهد ، به عنوان مثال اتم نیتروژن در آمونیاک (NH3)
اسیدها به معنای محاوره می توانند محلول یا مواد خالص باشند و از اسیدها به معنای واقعی که می توانند جامد ، مایع یا گاز باشند مشتق می شوند. اسیدهای قوی و برخی از اسیدهای ضعیف غلیظ خورنده هستند ، اما استثناهایی مانند کاربوران و اسید بوریک نیز وجود دارد.
قدرت یک اسید به توانایی یا تمایل آن برای از دست دادن پروتون اشاره دارد. یک اسید قوی اسیدی است که کاملاً در آب جدا می شود. به عبارت دیگر ، یک مول از یک اسید قوی HA در آب حل می شود و یک مول H و یک مول A باقی می گذارد و هیچ یک از اسید پروتئین HA را ندارد. در مقابل ، یک اسید ضعیف فقط تا حدی از هم جدا می شود و در تعادل هم اسید و هم پایه کانژوژ در محلول باقی می مانند.